Św. Katarzyna Szwedzka

Znacie państwo określenie mamusi syneczek? Albo córeczka tatusia? Nie są one wzięte z sufitu. W końcu doświadczenie życiowe podpowiada, że najtrudniejsze relacje w rodzinie budują się nie na linii tato-córka tylko tato-syn. I podobnie rzecz ma się z mamami i córkami. Tym większą radością napełnia mnie fakt, że dzisiaj Kościół jako patronkę stawia córkę, której relacje z mamą były więcej niż poprawne. Święta Katarzyna Szwedzka. Urodziła się w 1330 roku w książęcej rodzinie. Jej mama św. Brygida wcześnie oddała ją do internatu cysterek, gdzie otrzymała pełne wykształcenie i religijne wychowanie. Po powrocie z klasztoru została zgodnie ze zwyczajem wydana za szlachetnego rycerza. Gdy przyszłość Katarzyny została już przez mamę zabezpieczona udały się razem do Rzymu by z okazji roku jubileuszowego zyskać odpust zupełny. I to podczas tej pielgrzymki na Katarzynę spada jak grom z jasnego nieba wiadomość o śmierci męża. Ponieważ nie ma już do kogo wracać zostaje z mamą. Przez kolejne 25 lat działa charytatywnie, ale przede wszystkim pomaga św. Brygidzie w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej. Z mamą odbywa pielgrzymki do miejsc świętych. I to na jej rękach w roku 1373 jej mama umiera po trudach drogi do Ziemi Świętej. Katarzyna udaje się do Szwecji, gdzie wstępuje do klasztoru w Vadstena i tam też składa relikwie św. Brygidy. Następnie udaje się z powrotem do Rzymu. Mieszka w tym samym domu, w którym przedtem mieszkała z mamą i właściwie do końca życia czyni starania o jej kanonizację. Równie energicznie działa o zatwierdzenie zakonu, który założyła jej mama. O ile kanonizacji nie doczekała, o tyle dekret zatwierdzający nową rodzinę zakonną trafił na jej ręce w roku 1378 z podpisem papieża Urban VI. Św. Katarzyna Szwedzka zmarła dwa lata później w klasztorze w Vadstena. Jak brzmi pełna nazwa zakonu, do którego ten klasztor należał? To  Zakon Świętej Brygidy albo inaczej Zakon Najświętszego Zbawiciela lub po prostu brygidki.