Diecezja gliwicka ma trzech nowych księży

W dalszej części homilii biskup zwrócił uwagę, że zagadnienie bliskości stawia nas wobec podstawowego pytania o stan osobistej wiary. Żyjemy bowiem w czasach, kiedy pytanie postawione przez Jezusa swoim uczniom: „Czy Syn Człowieczy, kiedy przyjdzie, znajdzie jeszcze wiarę?”, nabiera niesłychanej aktualności.

- Odpowiedź na to pytanie musi stanowić podstawowy punkt odniesienia dla naszego osobistego, kapłańskiego rachunku sumienia oraz kryterium weryfikacji czystości intencji, podejmowanych wysiłków i decyzji. Czyż to właśnie brak wiary nie jest najczęstszą przyczyną kryzysów frustracji osobistych? Czy uczucie wypalenia i pustki duchowej nie są znakiem, że zapomnieliśmy o postawie ucznia, zaniechaliśmy wsłuchiwać się w słowo Pana i poszukiwać Jego bliskości? Czyż pojawiające się nieraz w naszym życiu nieporozumienia, konflikty nie mają najczęściej swoich korzeni w fakcie, że to nie wiara i pragnienie budowania Królestwa Bożego, ale osobiste ambicje stanowią inspirację naszych działań? – pytał biskup.

- Tylko wówczas, gdy będziemy prawdziwie żyć wiarą, gdy będziemy się nią wzajemnie ubogacać, gdy ona będzie stanowić najgłębszy motyw naszych decyzji, będziemy prawdziwie „pasterzami ludu”, a nie „fachowcami od sacrum”, jak mówi Franciszek.  Pytanie o wiarę pozostaje jak najbardziej aktualne i naglące! Istnieje bowiem nieustannie niebezpieczeństwo przeżywania wiary jako dogmatu czy reguły oderwanej od osobistego doświadczenia spotkania z Chrystusem! - przekonywał.

Neoprezbiterzy: ks. Marek Czorny, ks. Paweł Pilśniak i ks. Łukasz Rasztar. Klaudia Cwołek /Foto Gość

Zwracając się do nowo wyświęcanych kapłanów mówił, jak ważne jest, aby także w ich kapłańskim życiu była obecna zawsze ta prosta, pokorna i podstawowa modlitwa każdego chrześcijanina i każdego kapłana: „Panie, ja wierzę, ale przymnóż mi wiary!”

- Nie zapominajcie o tym, że kapłaństwo jest Jego. Nie zapominajcie, że Chrystus – żertwa, złożona na ołtarzu krzyża jest objawieniem miłości Boga do człowieka. To  krzyż jest znakiem potwierdzającym tę miłość. Trwajcie w bliskości Boga! Pielęgnujcie waszą wiarę! Pozostańcie uczniami Pana zawsze! Tylko kapłan, który jest autentycznym świadkiem wiary, ten, który nie lęka się złożyć swe życie w rękach Chrystusa i utożsamić z Jego ofiarą, jest tym, który swoim życiem najpełniej głosi imię Boga, który jest miłością! Tylko człowiek, który doświadczył bliskości Boga może budować prawdziwą wspólnotę ludzi i prowadzić ją do wspólnoty z Bogiem. Takich kapłanów potrzebuje dzisiaj świat. Takich kapłanów potrzebuje nasza diecezja, nasz Kościół. Takimi bądźcie! – zakończył biskup.

Homilia bp. Sławomira Odera:

Przed homilią kandydatów do przyjęcia święceń przedstawił rektor WMSD w Opolu ks. dr Wojciech Maciążek. Po homilii nastąpiła centralna część święceń z przyrzeczeniami kandydatów, nałożeniem rąk przez biskupa i obecnych w katedrze kapłanów, oraz modlitwą święceń.

Na zakończenie Eucharystii neoprezbieterzy złożyli podziękowania, a biskup wręczył im dekrety, kierujące do posługi w pierwszych parafiach. Uczestników liturgii zaprosił także do chwili wspólnej modlitwy w ciszy za młodych ludzi, których Pan powołuje, żeby w zgiełku świata usłyszeli Jego głos i nie lękali się zawierzyć Mu całe życie.