Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.

Powiedział do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?”
Odrzekł mu Jezus: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”.
Odpowiedział Mu Natanael: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!”
Odparł mu Jezus: „Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: «Widziałem cię pod drzewem figowym»? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”.

Potem powiedział do niego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego”.

Słyszmy wcale nie tak rzadko: to się w głowie nie mieści… No właśnie – co może zmieścić się w ludzkiej głowie? Jakie zdarzenia wydają się człowiekowi pewne? Jakie – prawdopodobne? Jakie – nieprawdopodobne? Jakie – zgoła niemożliwe. Historia podpowiada, że stale powiększają się granice wyobraźni człowieka. Łatwo też zauważyć – co wiąże się z poprzednim – że nawet jeśli nie dotyczy to pojedynczych ludzi, to ta szczególna forma myślenia, której efektem jest rozwój nauki, też się z upływem czasu doskonali coraz bardziej. Czy to doskonalenie ma granice? Nikt tak naprawdę nie wie, jakie są granice nauki. Niemniej wiemy, że takie granice istnieją. Jezus rzekł do Natanaela: „Zobaczysz jeszcze więcej niż to”. I gdy tak mówi, przekreśla granice ludzkiej myśli, nauki i wyobraźni. Bóg jest wszak wszechmogący.