Jak wychować prezydenta?

Najważniejsza jest więź

Modlitwa to także klucz do sukcesu w domu Dudów. Zaczęło się od dziadków. Gdy Alojzy Duda był w trzeciej klasie podstawówki, dostał jako pokutę odmawianie trzy razy „Zdrowaś Maryjo” w intencji dobrej śmierci. Ksiądz nie powiedział jednak, jak długo ma się modlić. Chłopiec odmawiał więc zdrowaśki przez długie miesiące... „Do końca życia nie przeżył dnia bez wezwania Matki Bożej” – przyznaje Jan Duda. Dziadek prezydenta zmarł po Mszy św. i przyjęciu Komunii. Dudowie religijność wynieśli z domów. Nie należą do żadnej wspólnoty, ruchu, raczej wpisują się w tradycyjną religijność polską. Mama prezydenta może w bardziej „mistyczną” – jak sama przyznaje. Po każdym ważnym wydarzeniu w życiu jedzie do Częstochowy, by podziękować Matce Bożej. Ojciec Andrzeja Dudy z kolei nie ukrywa, że ma trudności z pielgrzymkami. Za to chętnie zagłębia się w Biblii. Przeczytał Pismo Święte od deski do deski dwukrotnie. Jego syn też – to było jego zobowiązanie, choć chwilami myślał, że się podda. Wytrwał. Bo jako chłopiec prezydent słuchał, jak tata czyta. Potem były rozmowy, czasem gęste, nie tylko z Andrzejkiem, ale z Anią i Dominiką też. Pismo Święte – twierdzą – „rzucało w ich życiu snopy światła” na wiele sytuacji. W dzieciństwie wpajano Andrzejowi, że choć stopnie nie są najważniejsze, to piątka ma być z religii i polskiego. Dudowie dbają o swoje małżeństwo. To wyczuwa się z ich rozmowy. Uzupełniają się. Ale na udany związek mają receptę. Kiedy Andrzej był mały, raz na trzy miesiące „lądował” u dziadków. Dudowie mieli wtedy dzień dla siebie. Albo i dwa. Bo „dzieci są ważne, ale najważniejsza jest nasza więź” – mówią zgodnie. „Z niej wszystko wypływa. Miłość do dzieci jest naturalna i nie wymaga takiego pielęgnowania jak ta małżeńska”. Dudowie zdradzają też, że mieli i swoje pomysły, każdy z osobna, na realizację własnego hobby. Co im z tego wyszło? Czy w małżeństwie to punkt obowiązkowy? Rodzice prezydenta twierdzą, że pasowali do siebie od początku. „Moje pełne życie zaczęło się wtedy, gdy poznałem Jasię” – wyznaje prof. Duda. To widać. Dobrze czyta się ich rozmowę. Milena Kindziuk prowadzi ją z dyskrecją, ale na tyle konsekwentnie, że Dudowie otwierają się przed nią. Udało jej się dzięki temu pokazać dom obecnego prezydenta z wielu stron. Jego ciepło, polskość, ale i zmagania nie tylko w walce o małżeństwo. Udało się pokazać, jak można wychować syna na prezydenta.

Janina Milewska-Duda, Jan Tadeusz Duda, Milena Kindziuk, Rodzice prezydenta, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2015