Jako Bóg-‑człowiek Nowonarodzony widzi swą misję jako coś absolutnie nowego wobec ofiar składanych przez starotestamentowych kapłanów. I tu pojawiają się właściwie wszystkie rodzaje i sposoby składania ofiar: zebach (ofiara krwawa), minchah (ofiara bezkrwawa), olah (ofiara całopalna), hata’ah (ofiara przebłagalna za grzech). Żadna z nich nie da się porównać z tą, którą składa „Chrystus, przychodząc na świat”. Autor nie neguje wartości ofiar Starego Testamentu, on tylko, i aż, pokazuje kompletnie nową jakość jedynej i doskonałej ofiary, jaką z siebie samego złoży Pan Jezus. Ta ofiara przyniesie zbawienie ludzkości i spowoduje, że ofiary Starego Testamentu stracą swą aktualność i konieczność.