Obojętność wobec Boga prowadzi do duchowej ślepoty

Mt 11,20-24 

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido!  Mt 11,21

Słowa Jezusa są przejmującym wołaniem – bólem Miłości odrzuconej. Tam, gdzie Bóg działa najmocniej, największa jest też odpowiedzialność za przyjęcie tego daru. Cuda i znaki nie są po to, by nas zadziwiać, ale by wzywać do przemiany. Miasta, które widziały tak wiele, pozostały zamknięte z powodu zatwardziałości serca ich mieszkańców. To przestroga dla nas: życie według Ewangelii i dostęp do sakramentów to łaska, ale i wezwanie. Obojętność wobec Boga prowadzi do duchowej ślepoty. Tam, gdzie brak nawrócenia, Jego światło staje się świadkiem sądu. Każde słowo Ewangelii jest zaproszeniem, by wrócić, zanim zamilknie głos Miłosierdzia.