Dajmy Bogu i sobie czas

Mt 13,31-35 

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».

Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».

To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».

Wziął i posiał na swej roli… Mt 13,31

Odkrywać znaczenie przypowieści. Karmić się każdym słowem wychodzącym z ust Bożych. Doświadczać, jak wzrastamy i dojrzewamy, gdy pozwolimy pracować temu, co w nas zasiała Jego ręka. Dajmy Bogu i sobie czas. Przecież nic nie działa od razu: ani lekarstwo, aby zwalczyć chorobę, ani pokarm i woda, aby dać siłę ciału. My jednak jesteśmy niecierpliwi. Z trudem znosimy czas potrzebny na leczenie, karmienie, ożywianie. Pamiętajmy jednak: nad wszystkim czuwa On, a On nie myli się w sprawie diagnozy, diety i życia.