Szczerze pokochaj to, co dobre, abyś był naprawdę szczęśliwy w niebie

Mt 13,47-53  

Jezus powiedział do tłumów:
«Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak».

A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony. Mt 13,49-50

Prosta przypowieść, a przecież niosąca bardzo ważną treść. Niewiele znaczy, człowieku, że dałeś się zgarnąć w sieci Bożego królestwa; że jesteś chrześcijaninem i należysz do Kościoła. Jeśli chcesz osiągnąć niebo, musisz być prawy, sprawiedliwy. Inaczej, jak owe niezdatne do użycia ryby, zostaniesz wyrzucony. W piec rozpalony – jak mówi Jezus – gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bóg jest miłosierny, ale nie kalkuluj, dokąd możesz się posunąć w nieprawości, by prześlizgnąć się do nieba. Szczerze pokochaj to, co dobre, abyś był naprawdę szczęśliwy w niebie.