Czy zyskanie świata zrównoważy szkody na duszy?

Mt 16,24-28 

Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?

Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w królestwie swoim».

Cóż za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Mt 16,26

Szkody na duszy zazwyczaj nie są widoczne na pierwszy rzut oka. One funkcjonują jak krople drążące skałę. Dopiero po dłuższym czasie możemy zauważyć, do czego doprowadziły. Zyskać świat, brzmi kusząco, a dzisiaj wydaje się bardziej osiągalne niż kiedykolwiek. Łudzić się można, że wystarczy do tego odpowiednia ilość zasobów. Każdy z nas ma swoje małe światy, które chce zyskać, ponieważ wydaje się nam, że wtedy będziemy szczęśliwi. Jezus jednak pyta, czy na pewno, czy dobrze obliczyliśmy proporcję pomiędzy zyskiem a stratą? Czy zyskanie świata zrównoważy szkody na duszy?