Bóg troszczy się o wszystkich w ten sam sposób, bez względu na pochodzenie

Łk 17,11-19 

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!»

Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni.

Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami! Łk 17,13

Bóg troszczy się o wszystkich w ten sam sposób, bez względu na pochodzenie. U Niego nie ma lepszych i gorszych. Trędowaci, którzy wołają do Jezusa, by ulitował się nad nimi, są Izraelitami. Ale jeden jest Samarytaninem, czyli kimś gorszym dla pozostałych, mimo iż cierpią na tę samą chorobę. Jezus widzi ich jako równych i każdego uzdrawia totalnie. Dziewięciu Izraelitów nie oddaje mu chwały, odchodzi. A ten niby gorszy wraca, by chwalić Boga. Może nam się wydawać, że jesteśmy jako chrześcijanie ważniejsi w oczach Jezusa, ale dla Niego przedstawiciele bogatszego świata nie są ważniejsi niż ubodzy. Przypomina o tym nowa adhortacja papieża Leona XIV.