Od tego czasu minęło już wiele lat, jednak Krystyna nadal bardzo tę sytuację przeżywa:

  Co by było, gdyby wówczas podjęła inną decyzję...

  Dziewięć miesięcy czekania na swój skarb było czasem dorastania do roli być może mamy dziecka niepełnosprawnego..

Dziś Krystyna dziękuje Bogu za swoją córkę: