Za otrzymana od Boga łaskę jest się przed Nim odpowiedzialnym. A to - w sytuacji Maryi - zakłada nisze, ukrycie. Warto o tym pamiętać, gdy na prawo i lewo trąbi się o „poczęciu Jezusa” i Jego „narodzinach za dziewięć miesięcy”. Skromnie przypominam, ze Jezus jest (a właściwie Jest) Logosem, przedwiecznym i jedynym Słowem Najwyższego. Mówienie o Nim tylko w kategoriach poczętego dziecka (nawet pisanego przez duże D) jest nadużyciem i kłamstwem. Dziś przypada uroczystość Zwiastowania Pańskiego, czyli zapowiedzi Maryi przez Archanioła Gabriela, ze zostanie Matka Bożego Syna. Tylko tyle, i aż (!) tyle. Sprowadzanie Jej pytania o to, jak „się to stanie” do aktu biologicznego zapłodnienia (vel poczęcia) jest (niestety!) typowym dla dzisiejszej wykładni wiary nadużyciem. Tymczasem Ona pyta o to, w jaki sposób - skoro „nie zna męża” - stanie się (!) Matka Mesjasza. Prawie, jak wiadomo daje wielka różnice, dlatego głosząc Słowo warto najpierw głęboko nad Nim się pochylić. Tak, jak matka nad kołyska: czule i ostrożnie, a nie z ułańska fantazja i prostactwem.