(Mk 15,16) Kto uwierzy i przyjmie Chrzest (Ducha) będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
(Ps 119,108) Przyjmij, o Panie, ofiary z ust moich i naucz mnie Twoich wyroków.
(Mk 14,44) Ten, którego pocałuję, to właśnie On, chwyćcie Go i wyprowadźcie ostrożnie.
(Łk 6,6) W inny szabat wszedł do synagogi i nauczał.
A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę.
Uczeni zaś w Prawie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli.
(J 1,50) Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci? Zobaczysz jeszcze więcej niż to.
Potem powiedział do niego:
Zaprawdę, zaprawdę (symbolu P. Jezusa i NMP), powiadam wam:
Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych (tj. Ducha Królestwa Bożego) wstępujących i zstępujących na syna człowieczego (przez Chrzest Ducha).
(Jr 50,2) Ogłoście wśród narodów i obwieszczajcie (upadek kościoła Franciszka wśród wiernych tego kościoła, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, tzn. nie rozpoznali dwóch Bestii z Watykanu: antypapieża Benedykta XVI i antychrysta Franciszka z ich fałszywymi prorokami – masońskimi kardynałami i biskupami).
Wznieście znak, (którym jest w nim „czarna” eucharystia, bo bez Ducha Pana Jezusa) i głoście!
Bez obsłonek mówcie: Babilon zdobyty, (tzn. upadł Watykan).
Bel pohańbiony (to faryzeusze z tego kościoła Franciszka).
Merodak rozbity, (tzn. mój rodak – naród Królowej Polski, który jeżeli nie opuści kościoła Franciszka, to będzie rozbity w pył, na potępienie dusz).
Bóstwa ich (tj. te krzyże z kolcami, jakieś z serduszkiem, lub inne z drutami) są okryte hańbą, pokruszone zostały ich bałwany (tzn. wszystko w tym kościele szatana utraciło swoje znaczenie).
Albowiem zbliża się przeciw niemu naród z północy (tj. duchowo nieb. Królestwo Polskie Króla (Polski) Pana Jezusa i Królowej Polski NMP z nowym Kościołem, a fizycznie z dopuszczenia Bożego, do Watykanu wkroczą wojska rosyjskie, w czasie potopu od Morza Bałtyckiego), który zamieni (ten kościół Franciszka) w pustynię (tj. bez ludzi).
Nie będzie w nim nikt zamieszkiwał, wszyscy uciekną i odejdą.
W owych dniach i w owym czasie przyjdą synowie Izraela (wschodnia część Polski) wraz z synami Judy (zachodnia część Polski). Będą szli nieustannie z płaczem szukając Pana, swego Boga, (tj. Królowej Polski NMP).
Będą się pytać (inne narody) o Syjon (tj. o nieb. Królestwo Polskie z górą Syjon dla zbawionych), zwracając się na drogę ku niemu, (tzn. wchodząc na drogi krzyżowe): Chodźcie, połączymy się z Panem (przez ślub z Oblubieńcem, Oblubienicą) wiecznym Przymierzem, które nie ulegnie zapomnieniu.
Naród mój (Królowej Polski) był trzodą zbłąkaną, ich pasterze zaprowadzili ją na górskie manowce; chodzili z góry na górę, zapomnieli o swym legowisku (tzn. sami się paśli, nie przejmując się wiernymi; w czasie burzy, którą wywołali najwyżsi kapłani oddani szatanowi, pozostawili wiernych samych sobie z tym wprowadzonym do kościoła złem, aby potępiali swoje dusze).
(Ha 1,2) Jak długo Panie, mam wzywać pomocy, a Ty nie wysłuchujesz?
Wołam do Ciebie: Na pomoc, a Ty nie pomagasz?
Dlaczego ukazujesz mi niegodziwość i przyglądasz się nieszczęściu?
Oto ucisk i przemoc przede mną, powstają spory, wybuchają waśnie.
Tak, więc straciło Prawo moc swoją, sprawiedliwego sądu już nie ma.
Spójrzcie na ludy wokoło, a patrzcie pełni zdumienia i trwogi, gdyż Ja (Królowa Polski NMP) dokonuję za dni waszych dzieła, nie dacie wiary, gdy wam o tym, (tj. o zmartw. „Zielonych wysp”) będzie się opowiadać. Oto powołam Chaldejczyków (wojsko rosyjskie), lud dziki, a gwałtowny, który przemierza ziemie rozległe, aby zagarnąć siedziby nie swoje, (tj. Watykan, z najbogatszym masońskim bankiem świata). Trwogę budzi ten naród, dla niego przemoc jest prawem.
(J 5,24) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który mnie posłał, (tj. Królową Polski NMP), ma życie wieczne (po oczyszczeniu) i nie idzie pod sąd, lecz ze śmierci (fizycznej duchowo z wskrzeszeniem) przeszedł do życia (już nie według Prawa, lecz według woli Boga).
(Dz 16,6) Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty (NMP) zabronił im głosić słowo w Azji (tzn. teraz na odwrót głosili słowo tam, gdzie zostali posłani na terenie, gdzie zmartw. „Zielone wyspy”; Azja tj. od A do z, jest symbolem ludzi o różnej wierze, którym głosili to słowo Ducha Św. NMP, za co zostali wyrzuceni; nikt z mieszkańców nie uwierzył im, tak jak Lotowi w Sodomie ostrzegającym mieszkańców przed spaleniem miasta).
W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie jak sądziliśmy było miejsce modlitwy.
I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły. Przysłuchiwała się nam pewna bojąca się Boga kobieta imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę.
Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas: Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu powiedziała (zapowiadała powołanych na białą drogę krzyżową NMP), to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim. I wymogła to na nas.
(Łk 17,6) Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy (ci powołani na nową Bożą drogę), powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze (tzn. z morza zła tego świata, na brzeg drugiej strony), a byłaby wam posłuszna (po tej przeprowadzce).
(Ez 44,4) Następnie poprowadził mnie przez bramę północną (do zmartw. „Zielonej wyspy” na północy, tj. od morza pomiędzy Koszalinem a Słupskiem), ku przedniej stronie świątyni, (tj. do Koszalina), i spojrzałem: oto chwała Pańska napełniła świątynię Pańską, (tj. Jeruzalem – świątynię duszy wybranego) i padłem na twarz (tj. na kolana przyjmując Chrzest Ducha).
(J 13,31) Syn człowieczy (po Chrzcie Ducha) został teraz otoczony chwałą, a w nim Bóg został otoczony chwałą. Jeżeli Bóg został w nim (w tym wybranym) otoczony chwałą, to i Bóg go otoczy chwałą w sobie samym.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie mnie szukać, ale dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie, (tzn. po ślubie z Oblubieńcem, Oblubienicą, wybrani będą mogli wchodzić i wychodzić z terenu zmartw. „Zielonych wysp”).
Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali (w Bogu) wzajemnie.
Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami Moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.