Pozwolę sobie przedstawić swój punkt widzenia bo nie ze wszystkim mogę się zgodzić.
Po pierwsze, teza jakoby każdy z nas chciał należeć do jakiejś wspólnoty. Oczywiście tak nie jest bo jest wielu ludzi, którzy wybierają samotność i jest im z tym dobrze :), na przestrzeni wieków mieliśmy wielu pustelników i ludzi stroniących od innych, chrześcijan w tym katolików :)
Jeśli chodzi o wspólnoty wyrastające z kościoła, w których centrum nie stoi żaden guru to tutaj też nie mogę się zgodzić bo znam jedną, w której wyznawcy mają swojego guru a cześć mu wyrażana, przejawia się w całowaniu go po rękach. Nie wiem na którym miejscu w tej wspólnocie jest Bóg ale obawiam się że nie na pierwszym (oczywiście mogę się mylić).
Jeżeli chodzi o wartości terapeutyczne jakie daje wspólnota to są one niepodważalne biorąc pod uwagę różne grupy np. AA, ludzi uzależnionych od seksu, gier czy innych rzeczy. Najlepszym dowodem jest ilość ludzi "wyleczonych" :))