„Bóg jest miłością” (1 J 4, 8), ale miłość nie jest Bogiem. Tak więc tzw. służba miłości niekoniecznie jest służbą Bogu.
A swoją drogą miło jest usłyszeć, że miłość, z „bezwarunkowej”, jaką jeszcze całkiem niedawno w Kościele była, awansowała do miana „bezinteresownej”. Ciekawi mnie tylko, kto ma - i jaki jest - w tym słownym zabiegu interes …
I jeszcze jedno: byłoby dobrze nie pomylić miłości z przewrotnością. Zachowując tę pierwszą dla siebie i swoich, tą drugą nie obdarzać pozostałych. Bo rozpoznają i nie przyjmą. Być może utracą „życie”, ale zyskają prawdę i sprawiedliwość, bez których prawo jest tylko bezprawiem, miłosierdzie - krzywdą, a miłość - trącącym fałszem, zgrzytem. Utrata „życia” będzie im zyskiem, bo „kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne” (J 12, 25).