Porównują one Jezusa nie tyle ze wszystkimi kapłanami, ile z samym arcykapłanem, zaś Jego ofiarę na krzyżu z kultem sprawowanym w Dniu Przebłagania. Uroczysty obrzęd tego święta mógł być dokonywany wyłącznie przez kapłana najwyższego rangą i tylko jeden raz w roku. Jego najważniejszym aktem było wejście do wewnętrznej części świątyni. Nazwę tego pomieszczenia, w którym znajdowała się Arka Przymierza, oddają w języku polskim określenia „Święte Świętych” lub „Miejsce Najświętsze”. Autor Listu do Hebrajczyków podkreśla, że w odróżnieniu od arcykapłana sprawującego ten obrzęd Chrystus wszedł do miejsca rzeczywiście najświętszego, a mianowicie po zmartwychwstaniu znalazł się u samego Boga.