Dlaczego faryzeusze usłyszeli „biada”

Łk 11, 47-54

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:

«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.

Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą. Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.

Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie.

Uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie. Łk 11,53-54

Biada wam – słyszą dziś faryzeusze i uczeni w Prawie. Biada, bo „wzięli klucze poznania; sami nie weszli, a przeszkodzili tym, którzy wejść chcieli”. Czyli przekręcili sens Bożego orędzia tak, by wydawać się tymi lepszymi. Zniechęcili w ten sposób tych, dla których tak wyśrubowany i pokrętny ideał był nie do osiągnięcia. Zamiast zbliżyć innych do Boga, odrzucili od Niego. Charakterystyczne, że słysząc to oskarżenie, winowajcy nie próbują się bronić, wyjaśniać, tłumaczyć. Atakują, szukają pretekstu, by oskarżyć Jezusa. Dziś bywa podobnie. Wielu nie zabiega o to, co mądre i dobre, ale by mieć rację. Inaczej myślący to dla nich wróg. Szkoda.