Każdy kto ma uszy ten słucha, lecz każdy z nas ma inne serce i co innego go porusza.

"Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza..."

Te słowa strasznie mnie poruszyły, bo i w tym widzę naukę dla całego świata. Bogacz nawet cierpiąc w otchłani nie dość, że nie zrozumiał istoty Boga to nie rozumiał istoty człowieka. Dlaczego nie zawołał do Łazarza, bracie wybacz, cierpię pomóż mi? Nie...to byłoby uwłaczające jego pozycji którą pielegnował również w otchłani, wołał do Abrachama ojcze, aby sługę mu dał...

Wiem, nie jestem teologiem, jednakże tak to czuję...ta przepaść nie z odległości się wzieła tylko z serca niezdolnego do miłości.