KONKRETY

To prawda, usłyszeć słowo i uwierzyć mu. Dlatego można tylko przyjrzeć się potem jak działa słowo dane nam gdzieś daleko.

To co mnie jeszcze dzisiaj poruszyło, to przejście ze słów do czynów, do tzw konkretów i wyobrażenie sobie tej sceny.

Przychodzi człowiek w rozterce, bólu i rozpaczy. Słyszał o jakimś wielkim cudotwórcy, który przybył z Judei, więc idzie do niego po pomoc, skoro lekarze są bezsilni.

Matka została z dzieckiem, a on idzie szukając ostatniej deski ratunku.

Przychodzi, mówi do tego magika, a może i proroka, żeby przyszedł, bo musi przecież przyjść. Skoro ma uzdrowić to wg wszystkich wyobrażeń o cudotwórcach i tym co słyszał o Jezusie, musi włożyć palce, położyć ślinę, przemówić do osoby umierającej z bliska.

Rozpacz, szybko, chodź, mam pieniądze, to niedaleko, chodź, zapłacę, chodź, no szybko! no!

Jezus rzekł do niego: „Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie”. 

Jakaż musiała być reakcja? Szok, mi bogaczowi się nie odmawia.

Chciał najpierw powiedzieć, NIE CHRZAŃ, TYLKO CHODŹ DAM TYLE ILE POTRZEBUJESZ, ale ..

O czym on w ogóle mówi? Ale skoro tak mówi...mówi o uwierzeniu bez znaków, tak, często o tym myślał jaka jest jego wiara, bez znaków, na państwowej posadzie, a tu jeszcze dziecko umiera, co robić? On człowiek konkretów a ten oto mówi mu o wierze, przypomina o niej.

Tak ma rację, ale KONKRETY! polityka polityką, a SYN umiera, SYN , ALE CZY JA ZASŁUGUJĘ NA TAK KONKRETNY ZNAK?...z pokorą i smutkiem poprosił:

"Powiedział do Niego urzędnik królewski: „Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko”. 

Z tych słów najbardziej serce włożył do słów Panie przyjdź a w miejscu dziecko potoczył łzy...

Pokora i miłość

W nich zamieszkała wiara...