Moje rozważania

Jezu, to pytanie zadajesz mi codziennie: „Magdaleno, kim dla ciebie jestem?”. Co Ci odpowiadam? Jesteś niesprawiedliwy, bo innym dałeś lepszy start w życie, a ja ciągnę za sobą ogon trudnego dzieciństwa. Jesteś apodyktyczny, bo każesz mi żyć życiem, którego nie chcę. Jesteś okrutny, bo zabrałeś mi dziecko. Jesteś oschły, bo nie chcesz dotknąć mojego serca wtedy, gdy tego potrzebuję. Nie ma Cię, bo nie chcesz mnie uwolnić od cierpienia. Mój Boże, czy ja naprawdę taki Twój obraz noszę w sercu? Przecież to nie Ty, lecz tylko marny obraz mnie samej. Najłatwiej jest przerzucić na Ciebie odpowiedzialność, oskarżyć o wszystko, co złe w moim życiu. A Ty? Kochasz mnie mimo tych wszystkich gorzkich słów, jakie powiedziałam. Kochasz mnie miłością miłosierną, mimo że ja nie potrafię tak siebie kochać. I czekasz cierpliwie, aż będę gotowa przyjąć prawdę o Tobie i rzucić się w Twoje ramiona.