107,6 FM
Wyszukano wyników: 850
Kto jest moim bliźnim?
Kiedy w mediach podaje się liczbę ofiar jakiejś tragedii, gubi się pojedynczy człowiek i jego dramat. Faryzeusz z dzisiejszej Ewangelii, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: „A kto jest moim bliźnim?” (Łk 10,29). Nieraz wystarczy spojrzeć w oczy człowiekowi, zobaczyć w nich łzy. I wtedy już nie trzeba pytać jak faryzeusz, wszystko jest jasne.
Zbawienny podział
Nie zawsze będzie miło. Wierność Ewangelii wymaga jasnego i zdecydowanego świadectwa, a to może oznaczać konflikt. „Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu” (Łk 12,52) – mówi Jezus. Ale podział w imię prawdy zmierza do jedności w prawdzie.
Podnieś głowę!
Doświadczymy tego samego.
Tyle że zatrważające wiadomości, newsy dla świata, będą źródłem porażającego lęku („ludzie mdleć będą ze strachu”), a dla chrześcijan okazją do tego, by oddać Bogu chwałę.
A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
(Łk 21,28)
Zejdź prędko!
Zgodnie z narracją wielu naszych konferencji i kazań Jezus powinien powiedzieć: „Zacheuszu, jeśli połowę swego majątku rozdasz ubogim, a tym, których skrzywdziłeś, zwrócisz poczwórnie, rozważę przyjście do ciebie na kolację”. Powiedział jednak: Zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. (Łk 19,5) A jest Bogiem i niczego nie musi. Jego miłość jest bezwarunkowa.
Wszystko albo nic
Gdyby wrzuciła tylko jeden pieniążek i tak byłby to z jej strony gest wielkiego zaufania. Zostawiłaby przecież połowę tego, co posiada. A jednak zaryzykowała.
Wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie
(Mk 12, 44).
Tym samym powierzyła się opiece Tego, do którego „należy ziemia i wszystko co ją napełnia”.
Pokój jak rzeka
Jak bardzo skłócony, wojujący świat wyczekuje realizacji tych proroczych zapowiedzi! Jak bardzo oczekuje ich podzielona Jerozolima!
Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów – jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na biodrach i na kolanach będą pieszczone.
Jak kogoś pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę (Iz 66, 10-12).
On nie jest Bogiem umarłych!
Rabini pisali, że Najwyższy przedstawiał się jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, bo do każdego z nich przychodził inaczej. Nie przyjdzie do ciebie tak, jak zapukał w Płocku do Faustyny czy w San Giovanni Rotondo do o. Pio. „On ma kilka miliardów sposobów na to, by spotkać się z człowiekiem. Z każdym inaczej” – opowiadał o. Joachim Badeni.
A to, że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych (Łk 20,37-8).
Znak wolności
Święty Piotr wyznaje: Nie za wymyślonymi bowiem mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości (2 P 1,16)
To samo dziś powtarzają ewangelizatorzy na Woodstocku. Krzyż Jezusa jest znakiem wolności.
Nie tarzanie się w błocie.
