Prorockie zdumienie


Z uwagi na ideowe zapatrzenie na wielkiego proroka, bo nie znamy jego imienia, nazywa się go Deutero-Izajaszem, czyli drugim Izajaszem. Ten pierwszy działał ponad wiek wcześniej. Deutero-Izajasz, ów prorok, oczekiwał bliskiego kresu niewoli i czekał na nowe wyjście, na wzór exodusu, a więc wyjścia narodu wybranego z niewoli egipskiej pod wodzą Mojżesza. Drugie wyjście swymi cudownymi wydarzeniami przekroczy to, co się wydarzyło podczas wyjścia z niewoli egipskiej. To dlatego w prorockiej wizji nowemu wyjściu z niewoli towarzyszą obrazy, gdzie nawet przyroda, „zwierzęta polne” i wody na pustyni „będą opowiadać chwałę”.