Tego dobra nie można dzielić

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Mt 13, 44-46

Królestwo niebieskie to nie dodatek do wygodnego życia lub kolejna ekscytująca błyskotka z całego szeregu mniej lub bardziej cennych trofeów zgromadzonych przez obrotnego kupca. Nie można zdobyć go na targu, dołączyć do jednej ze swych kolekcji lub potraktować niczym gadżet umilający szarą monotonię życia. Królestwo niebieskie to skarb ukryty, którego trzeba wytrwale poszukiwać, a znalazłszy – poświęcić mu całe swe życie. Dopiero wówczas wyda ono owoce autentycznej radości. Dlatego rolnik i kupiec spieniężyli cały swój majątek, aby nabyć ów skarb – drogocenną perłę, której wartość przewyższa wszystko. Nic dziwnego. Królestwo niebieskie to sam Bóg udzielający się człowiekowi nie w jakimś tylko drobnym aspekcie, ale całkowicie – jako najwyższe, przekraczające wszystko dobro. Tego dobra nie można dzielić. Jeśli chcesz przyjąć je tylko w części – odrzucasz je w całości. Dlatego nie rozmieniaj Boga na drobne i nie oczekuj na wydanie reszty. On przecież zapłacił za Ciebie najwyższą cenę.