Wydobyć z mroku śmierci

(J 3,13-17)

Jezus powiedział do Nikodema: „Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”.

Zamiarem Boga nie jest to, by  potępić człowieka. Przeciwnie. Pragnieniem Boga jest to, by zbawić człowieka. Po to posyła na świat Jezusa. By wydobyć człowieka z niewoli grzechu i mroku śmierci. Wywyższony na krzyżu Chrystus w swej całkowitej bezsilności, jakby na przekór wszystkiemu, przywraca nam życie. Odnowione, niezniszczalne i nieprzemijające. Życie, które od Boga pochodzi i ku Niemu zmierza. Ta obietnica dla tych, którzy wierzą.