Wzrok Jezusa ogarnia wszystkich

Mt 5,1-12a 

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”.

Do nich należy / ich jest… Mt 5,3

Wzrok Jezusa ogarnia wszystkich. Ma dostęp do każdej części wnętrza poszczególnych osób. Widzi brak, potrzebę – doświadczenie ubóstwa na różnych płaszczyznach. Widzi wywołany nimi smutek. Widzi postawy – łagodność, delikatność. Widzi pragnienia i zaangażowanie, fascynację myśleniem Boga (sprawiedliwością). Widzi poruszenie i empatię. Widzi transparencję decyzji (czyste serce). Widzi zaangażowanie w rozwój świata i widzi wszystkie trudne doświadczenia, jakie są naszym udziałem. Wchodzi w każdą z tych rzeczywistości, które Go przyzywają, i w każdej objawia siebie. Błogosławieni, którzy widzą Boga obecnego w środku wszystkiego, który nie zsyła zła, ale wskazuje drogę wyjścia z niego ku dobru. Trzymając się Go, kosztują już teraz owoców swoich wyborów – bliskości z Nim.