Widzieć - to jedno, mówić - to drugie, czynić - to trzecie. Wierzyć - to siódme.
Jezus obiecuje Piotrowi klucze Królestwa po uznaniu przezeń Jego mesjańskiej godności. Gdy Piotr - w dobrej wierze, po ludzku - usiłuje bronić Go przed zapowiadanym cierpieniem i śmiercią, słyszy: - Idź precz, pomiocie szatana!
Jezus wie, po co przyszedł. Stającego Mu na przeszkodzie Piotra, będącego w tym momencie narzędziem szatana, bezpardonowo gromi. Notabene to właśnie tzw. ludzkie odruchy pierwszego z apostołów doprowadzają go do zaparcia się Mesjasza. Jednak wybór Boga - przeciwnie niż człowieka - pozostaje niezmienny. Jego konsekwencje również.