107,6 FM
Wyszukano wyników: 80586
Świat potrzebuje zbawienia
Widok cierpienia niewinnych dzieci porusza, obrazuje zło wojny. W agencji prasowej pod tą samą datą, 4 marca, są zdjęcia z manify. Na nich – kobiety z napisami „Aborcja jest OK”. Nie wiadomo, które z tych dwóch zdjęć bardziej świadczy o tym, jak chory jest nasz świat, jak bardzo potrzebuje zbawienia. „Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” (J 3,16).
Drzewo życia
W centrum liturgii Wielkiego Tygodnia będzie drzewo Krzyża. „Na drzewie rajskim śmierć wzięła początek, na drzewie Krzyża powstało nowe życie” (prefacja o Krzyżu Świętym). Adorując krzyż, nie czcimy śmierci, lecz życie. Jezus… oddał ducha (Mt 27,50). Dzięki Jego śmierci na drzewie Krzyża zostaliśmy napełnieni Duchem Jezusa ożywiającym to, co martwe.
Jest nadzieja!
Święty Paweł nie bawi się w półśrodki. Bez zbędnego owijania w bawełnę przypomina Koryntianom o mocy płynącej ze zmartwychwstania:
„Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania” (1 Kor 15,19).
Nasza nadzieja jest w niebie, nie w rzeczywistości tego świata. Przeklęty mąż – woła stanowczo Jeremiasz – który pokłada nadzieję w człowieku.
Powróć!
Ileż razy Bóg wysłuchiwał pełnego tęsknoty krzyku:
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Daj radość w zamian za dni Twego ucisku.
Ps 90,13-15
Ileż razy reagował, przychodząc swemu ludowi z pomocą! On, jak powtarza papież Franciszek, „nigdy nie męczy się przebaczaniem”.
Wszyscy jesteśmy przybyszami
Nie trzeba nawet sięgać do najnowszej encykliki papieża Franciszka „Fratelli tutti”,
któremu niezwykle bliski jest los migrantów. Już w pierwszym zdaniu pierwszego czytania słyszymy jednoznaczne polecenie Pana Zastępów, który nakazuje Izraelowi:
Nie będziesz gnębił ani uciskał przybysza, bo wy sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej. (Wj 22,20)
Wyszli z płaczem, wrócą z radością
Tysiące ortodoksyjnych Żydów przybyło do grobu Racheli w Betlejem, by modlić się, wspominając żonę patriarchy Jakuba; tę, która – jak pisał Jeremiasz – sama „opłakiwała swoje dzieci”. To Żydów właśnie dotyczy proroctwo z pierwszego czytania: „Oto wyszli z płaczem, lecz wśród pociech ich przyprowadzę”. (Jr 31, 8)
Nie omijaj mnie!
Mamre to znaczy gorycz. Abraham siedział w cieniu goryczy, w „najgorętszej porze dnia”. Wszystko się w nim gotowało. Krzyczało: „Gdzie Twoje obietnice?”. Gdy zobaczył trzech wysłanników Boga, zawołał: „O Panie, jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi!” (Rdz 18,3). Bóg uszanował tę prośbę. Wszedł w mrok, gorycz Abrahama. Po dziewięciu miesiącach urodził się Izaak.
Pocieszenie
Jak mocno wybrzmiewają te słowa w dzisiejszych czasach! Jesteśmy bombardowani tysiącami negatywnych informacji, nieustannie słyszymy o kryzysach, ciemnościach, niepewności, podwyżkach, pladze paraliżującej depresji. Jaka jest odpowiedź z nieba? Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud! (Iz 40,1). – woła Bóg przez proroka Izajasza.
