Czego boją się demony

Dzisiejszy tekst Ewangelii ukazuje Jezusa panującego nad złymi duchami, które muszą być Mu posłuszne, ponieważ wiedzą, kim On jest i wiedzą, że ich czas nieuchronnie dobiega końca. Jezus objawia bowiem władzę, wobec której nie może ostać się żadne zło. Dlatego św. Marek zaznacza, że chodził Jezus po całej Galilei, nauczając w synagogach i wyrzucając złe duchy. Istotnie, tam, gdzie z mocą głoszona jest Dobra Nowina, tam zło ustępuje przerażone i spętane jej blaskiem. Czy mam tego świadomość? Czy zdaję sobie sprawę z tego, że gdy biorę do ręki tę samą Dobrą Nowinę dostępną na kartach Pisma Świętego, obcuję z objawieniem Boga, które tchnie mocą Ducha Świętego i w przerażenie wprawia demony? A może częściej niż blask tego Pisma pociąga mnie mrok głupawych horrorów i innych ciemnych opowieści? A może bardziej niż o Jezusie fascynuje mnie mówienie o złym duchu? Dlatego muszę pomyśleć, do czego lgnie moje serce. Wszak, jak mówi Pismo Święte, gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.