Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Tego, że serce jest nam niezbędne do życia, dowiadujemy się jako dzieci najpóźniej na lekcji przyrody.  To, że metaforycznie rzecz ujmując, do życia potrzebujemy także serca drugiego człowieka – ukochanej lub ukochanego - to staje się dla nas oczywiste, gdy jesteśmy nastolatkami. Jako dorośli, gdy już sami jesteśmy rodzicami, doceniamy zwykle serce okazywane nam przez całe życie przez mamę i tatę.  A dzisiaj, w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała, możemy sobie uświadomić lub tylko przypomnieć prawdę o tym, że jest jeszcze jedno serce, bez którego nasza egzystencja nie miałaby żadnego sensu. Okazję do tej refleksji w roku 1675 dał nam zresztą sam Zbawiciel, gdy objawił się francuskiej zakonnicy, św. Małgorzacie Marii Alacoque, mówiąc do niej: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi” i wskazując na gorejące ognisko owej miłości ukryte w Jego piersiach. Oczywiście prywatna pobożność związana z Najświętszym Sercem Pana Jezusa znana była w Kościele od samego początku, ale po objawieniach danych św. Małgorzacie stała się ona - za sprawą nabożeństw - własnością ogółu wiernych, a w roku 1956 została ono dodatkowo umocowana i potwierdzona encykliką papieża Piusa XII "Haurietis aquas", czego wyrazem jest właśnie dzisiejsza uroczystość.