A jak ja słucham?

Mt 13,10-17

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?»

On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

„Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».

Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Mt 13,12

Można słuchać i nie słyszeć – mówi nam dziś Jezus. Jak to możliwe? Dzieje się tak, gdy człowiek nie chce zrozumieć tego, co słyszy, szuka powodów do odrzucenia docierających do niego treści. Nie jest wtedy w stanie odkryć głębi ewangelicznego przesłania. Ono dla niego nie ma znaczenia. Natomiast ten, który słucha Chrystusa i chce Go zrozumieć, z czasem będzie rozumiał coraz lepiej. A jak ja słucham? Chcę zrozumieć lepiej czy wystarczy mi to, co już niby wiem? Oby nie okazało się, że „zabiorą mi to, co wydawało mi się, że mam”.