Duchowa ślepota rodzi się tam, gdzie serce nie chce dopuścić możliwości, że Bóg działa inaczej

Mt 21,23-27

Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? i kto Ci dał tę władzę?»

Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?»

Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka».

Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».

Jaką mocą to czynisz i kto Ci dał tę władzę? Mt 21,23

Widzimy napięcie między wiarą szczerze poszukującą Boga a postawą, która broni własnego autorytetu. Pytanie skierowane do Jezusa nie jest pragnieniem zrozumienia, lecz próbą utrzymania kontroli.

Ten tekst pokazuje, że duchowa ślepota rodzi się tam, gdzie serce nie chce dopuścić możliwości, że Bóg działa inaczej, niż zakładamy. Jezus odpowiada w sposób odsłaniający niechęć do prawdy: kto nie jest gotów być uczciwy wobec tego, co widzi, ten nie rozpozna Bożego działania, choćby stało przed nim. To wezwanie, by pytać nie z lęku o pozycję, lecz z pragnienia światła, bo tylko w takiej postawie rodzi się prawdziwe rozeznanie.