Najtrudniejszym doświadczeniem człowieka nie jest niedostatek, choroba czy nawet śmierć. Jest nim zetknięcie z przewrotnością - kwintesencją zła. Przewrotność to nie to samo, co grzech. Jak uczy Biblia, każdy - nawet największy - grzech będzie odpuszczony. Wyjątkiem jest grzech przeciw Duchowi Świętemu, czyli przewrotność.
Zapłatą za grzech jest śmierć. Ale śmierć bywa też … łaską, wpisaniem w los Chrystusa, który - z woli Bożej - „za wszystkich zaznał śmierci”. A przewrotność? Znamy chrześcijan, którzy - niczym zawodowi politycy - tracąc pozycję w jednej wspólnocie zaraz zabiegają o nią w innej. Legalizują każdy swój grzeszny wybór i - czyniąc zeń wolę Bożą (sic!) - wznoszą pomnik przewrotności.
Stykając się z taką postawą można stracić nie tylko wiarę, ale i zmysły. Jest to bowiem doświadczenie nocy i (chciałoby się wierzyć, że tylko pozornego) zwycięstwa szatana. Zwłaszcza, gdy jego poplecznikami zdają się być ci, poprzez których powinno się doświadczać Boga …
Jak mawia życiowa mądrość: z każdej sytuacji są dwa wyjścia, a nawet trzy. Można przyjąć perspektywę przewrotności i - składając się na jej ołtarzu - zyskać poklask, a przynajmniej (bynajmniej nie święty) spokój. Można też ją odrzucić i odejść „strząsając pył z sandałów”. Ale można zrobić coś jeszcze: dawać świadectwo prawdzie, i to niezależnie od ceny, jaką przychodzi płacić …
Duch Święty jest Duchem Prawdy, a nie przewrotności!

Jakas pomylka. To nie sa komentarze do dzisiejszych czytan niedzielnych!