To nie cierpienie (a tym bardziej nie zdrada!) zbawia, lecz Bóg, który nie potrzebuje ich tak samo, jak - w gruncie rzeczy - obce są człowiekowi. Wynikają bowiem ze skażonego grzechem świata i dlatego tak bolą …
Przypisywanie Bogu upodobania w cierpieniu czyni zeń potwora, a nawet diabła, i prowadzi do iście szatańskich nadużyć - by przywołać choćby zgodę na tzw. cierpienie niewinnych. Nie skazujmy nikogo na cierpienie (ani nie wykorzystujmy go, gdy jesteśmy jego świadkami) po to, by mieć gotowy „materiał do kanonizacji”! To są przejawy pseudochrześcijaństwa. Takie czy inne cierpienie, prędzej czy później przychodzi na każdego. Jest złem - trzeba to sobie jasno powiedzieć. Ale podejmowane z cierpiącym Sługą Jahwe u boku nie pozwala nam zginąć, lecz przejść do Zmartwychwstania. Czego wszystkim - i sobie - w przeddzień Paschalnego Triduum życzę.
PS. W odprawianej przez nas Drodze Krzyżowej jest jedna stacja, która - przy całym okrucieństwie ostatniej drogi Jezusa - zasługuje na miano pięknej. To stacja szósta, czyli współczująca Weronika i jej - poparte czynem - pragnienie przywrócenia Jezusowi godnego człowieka oblicza. Gest otarcia udręczonej bólem twarzy Bóg, jak wiemy, nagrodził czymś dla Żydów niewyobrażalnym, wręcz bluźnierczym - utrwalonym na chuście swym Obliczem. Obliczem do kontemplacji.
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji,
w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu.
Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11.
Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w
Polityce prywatności.
To nie cierpienie (a tym bardziej nie zdrada!) zbawia, lecz Bóg, który nie potrzebuje ich tak samo, jak - w gruncie rzeczy - obce są człowiekowi. Wynikają bowiem ze skażonego grzechem świata i dlatego tak bolą …
Przypisywanie Bogu upodobania w cierpieniu czyni zeń potwora, a nawet diabła, i prowadzi do iście szatańskich nadużyć - by przywołać choćby zgodę na tzw. cierpienie niewinnych. Nie skazujmy nikogo na cierpienie (ani nie wykorzystujmy go, gdy jesteśmy jego świadkami) po to, by mieć gotowy „materiał do kanonizacji”! To są przejawy pseudochrześcijaństwa. Takie czy inne cierpienie, prędzej czy później przychodzi na każdego. Jest złem - trzeba to sobie jasno powiedzieć. Ale podejmowane z cierpiącym Sługą Jahwe u boku nie pozwala nam zginąć, lecz przejść do Zmartwychwstania. Czego wszystkim - i sobie - w przeddzień Paschalnego Triduum życzę.
PS. W odprawianej przez nas Drodze Krzyżowej jest jedna stacja, która - przy całym okrucieństwie ostatniej drogi Jezusa - zasługuje na miano pięknej. To stacja szósta, czyli współczująca Weronika i jej - poparte czynem - pragnienie przywrócenia Jezusowi godnego człowieka oblicza. Gest otarcia udręczonej bólem twarzy Bóg, jak wiemy, nagrodził czymś dla Żydów niewyobrażalnym, wręcz bluźnierczym - utrwalonym na chuście swym Obliczem. Obliczem do kontemplacji.
Czy możemy mówić z przekonaniem, że Judasz nie wykorzystał (do końca ziemskiego życia) swej szansy na zbawienie?
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.