107,6 FM
Wyszukano wyników: 2904
Znak wolności
Święty Piotr wyznaje: Nie za wymyślonymi bowiem mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości (2 P 1,16)
To samo dziś powtarzają ewangelizatorzy na Woodstocku. Krzyż Jezusa jest znakiem wolności.
Nie tarzanie się w błocie.
Na śmierć i życie
Hebrajskie słowo oznaczające „przymierze” (berith) można przetłumaczyć jako „naciąć, aż popłynie krew”. Przymierze krwi było nieodwołalne. Nie można go było zerwać. Gdy Abram poprzecinał zwierzęta ofiarne na pół, „ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt”
(Rdz 15,17).
Wszechmocny zszedł do poziomu człowieka, podpisując tym samym umowę na śmierć i życie.
Zbawienny podział
Nie zawsze będzie miło. Wierność Ewangelii wymaga jasnego i zdecydowanego świadectwa, a to może oznaczać konflikt. „Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu” (Łk 12,52) – mówi Jezus. Ale podział w imię prawdy zmierza do jedności w prawdzie.
Miłujmy się, nie zabijajmy
Historia Alfiego poruszyła ludzi na całym świecie. Odsłoniła też prawdę o cywilizacji, która odcinając się od swoich chrześcijańskich korzeni, stacza się w totalitaryzm. Wyjściem jest powrót do Chrystusa, do Ewangelii. „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 15,12). Mamy się wzajemnie miłować, nie zabijać.
Święta cierpliwość
Istotą Adwentu jest oczekiwanie. Zbliżają się święta, czas wspólnoty, prezentów, radości. Zbliża się też koniec świata – prawdziwe święta. Pytanie, czy się na nie załapiemy. W czekaniu ważna jest cierpliwość. Przy czym ważniejsza od naszej jest ta Boża. „Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy – jak niektórzy są przekonani, że Pan zwleka – ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia” (2 P 3,9).
Do nich należy królestwo
Jezus traktował dzieci bardzo poważnie. Gdy uczniowie szorstko zabraniali im podchodzenia do Mistrza, zareagował momentalnie: „Oburzył się i rzekł do nich: »Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże«” (Mk 10, 14). Dzieci oglądające rodziców grających w „Gilihuesine”, praktykowaną w alpejskim kurorcie Bettmeralp jedynie raz w roku.
