Pan posyła Parakleta

(J 14, 15-16. 23b-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".

Miłość jest na samym początku. Potem zachowywanie Jego przykazań. Ta kolejność jest ważna. Kto nie kocha, nie potrafi żyć Słowem Boga. Gardzi Jego nauką i przykazaniami. I przeciwnie: ten kto kocha; kto miłuje Boga, karmi się Jego Słowem, dobrze czuje się w Jego towarzystwie, to jest  w Kościele, we wspólnocie braci i sióstr. Jak w domu. Jak u swoich. Aby w pełni tego doświadczyć, bliskości Boga, świeżości wiary i mocy Jego tchnienia, Pan posyła nam Parakleta – Ducha Świętego, Ducha Ożywiciela. To On nam przypomina wszystko to, co Bóg nam powiedział i co wciąż do nas mówi.