Iść za Jezusem to oglądać Jego plecy

Mt 8,18-22 

Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. A przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: «Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».

Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory, a ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».

Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca». Lecz Jezus mu odpowiedział: «Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!»

Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. Mt 8,19

Iść za Jezusem to oglądać Jego plecy. Nie brzmi to elegancko, ale oddaje istotę naszej życiowej drogi. Święty Grzegorz z Nyssy mówi: „Idący z tyłu nie zboczy z drogi, jeśli widzi plecy przewodnika. Kto idąc, skieruje się w bok albo odwróci wzrok od przewodnika, ten wkroczy na drogę inną od tej, którą wskazuje mu przewodnik”.

Zgodzić się i cieszyć się tym widokiem. Pójść za Nim drogą, którą On chce. Budować swoje bezpieczeństwo, ufność i nadzieję na śladach, które On pozostawił. Utkwić wzrok w Nim i w Jego plecach. Zauważać, jak co jakiś czas troskliwie odwraca głowę i patrzy, czy jeszcze idziemy za Nim.