Głos, polecenie, postanowienie i słowo – te cztery rzeczowniki, które pojawiają się w dzisiejszym pierwszym czytaniu, w istocie zbiera w jedno hebrajskie określenie „tora”: prawo. Tora etymologicznie znaczy „pouczenie”.
Jest najpierw słowem kapłana w sanktuarium, a potem w świątyni, a następnie proroka, który obwieszczał wolę Pana Boga. W sumie stanowi zbiór praw odnoszących się do człowieka, który chce uregulować swe życie i postępowanie. I wreszcie określenie „Tora” stało się nazwą własną pierwszych pięciu Ksiąg Starego Testamentu, zawierających fundamenty prawa narodu wybranego.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.