Myśl o tym, co teraz

Łk 9,57-62 

Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».

Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».

Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».

Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego. Łk 9,62

Nie zajmuj się przeszłością, bo nic w niej nie zmienisz. Nie planuj za bardzo przyszłości, bo możesz się pomylić. Myśl o tym, co teraz – to jedna z zasad życia duchowego, którą przypomniała mi pewna mniszka betlejemitka z Grabowca. To samo mówi dzisiaj Jezus w Ewangelii. Tak wielu chciało iść za Nim, ale bało się zostawić stare sprawy, miejsca, rodzinę. Te obawy towarzyszą nie tylko tym, którzy zastanawiają się nad wyborem życia zakonnego; są codziennością nas wszystkich. Boimy się puścić to, co mamy. A Bóg codziennie stwarza dobro. Warto zaufać i puścić wszystko, zobaczyć dobro teraz.