W relacji z Nim nie potrzeba wiele

Łk 21,12-19 

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa.

Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.

A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

Ja dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić. Łk 21,15

Liturgia ostatnich tygodni mówi wiele o zaufaniu Bogu. Tak jakby Pan na koniec roku liturgicznego chciał nam powiedzieć, że w relacji z Nim nie potrzeba wiele. Jeżeli On jest w naszym życiu obecny w żywy sposób, nie tylko przez pacierze, litanie, ale tak realnie, w tym, co robimy tu i teraz, w codziennym czytaniu słowa i w Eucharystii, to nie musimy się lękać złego odbioru w świecie.

Każde niezrozumienie zostanie pokonane mocą Boga. A Jego moc bazuje na miłości. Można więc podsumować ten rok liturgiczny dwoma słowami: ufaj i kochaj. Reszta będzie ci dodana.