107,6 FM
Wyszukano wyników: 846
Inaczej
Rabini pisali, że Najwyższy przedstawiał się jako „Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba”, bo do każdego z nich przychodził inaczej. Co to znaczy? Nie przyjdzie do mnie tak, jak zapukał w Płocku do Faustyny czy w San Giovanni Rotondo do o. Pio. Przyjdzie inaczej. „Pan Bóg ma kilka iliardów sposobów na to, by spotkać się z człowiekiem” – opowiadał o. Joachim Badeni. „Nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją”(Łk 20,38).
To nie oni!
Najłatwiej wskazać oskarżycielskim palcem na innych i w nich widzieć źródło problemu. Prawdziwe do bólu stwierdzenie Tomasza à Kempis: „Jaki kto jest wewnątrz, taki widzi świat zewnętrzny” pokazuje, że źródło problemu nie tkwi w pełnych zawirowań czasach czy chaosie postchrześcijańskiego świata, ale w nas samych. Jezus jest stanowczy:
Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym.
(Mk 7,14-15)
Radość z jednego
W niebie panuje radość z nawrócenia jednego grzesznika. Jak bardzo zmienia to nasze proporcje, kalkulacje, makroperspektywę! Jesteśmy skupieni na dziewięćdziesięciu dziewięciu i otoczeni tabelkami oraz wykresami, mamy coraz większą trudność, by ucieszyć się z tego, że powraca jeden.
Większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
(Łk 15,7)
Długi dystans
Grupa turystów zwiedzających malowniczą wioskę zagadnęła napotkanego na drodze staruszka: „Czy w tej wiosce urodzili się jacyś wielcy ludzie?”. „Wielcy ludzie?
Nie, tylko same dzieci” – odparł mężczyzna. Życie duchowe to lekcja wierności.
Długi dystans, a nie efektowny sprint.
Łaskawość i wierność spotkają się z sobą.
Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
(Ps 85, 11-12)
Oczekiwanie pośród zmagań
Pożar potrafi zniszczyć w kilka minut życiowy dorobek nawet całych pokoleń, może też odebrać ludziom życie. W obliczu takich gwałtownych, niszczących zdarzeń człowieka może dopaść zwątpienie, rozpacz. Jesteśmy tak łatwopalni. Paweł pisze: „cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić” (Rz 8,18).
I tłumaczy, że teraźniejsze cierpienia wyzwalają tęsknotę za wyzwoleniem, za trwałym ratunkiem. Nadzieja pośród zniszczenia ma często postać wzdychania do Boga: „ratuj, zbaw, ocal”. W Tobie nadzieja.
