107,6 FM
Wyszukano wyników: 846
Dobra noc
Noc przynosiła nieoczekiwaną zmianę. Za dnia na wyprażonej słońcem pustyni słychać było szemranie, bunt, tupanie nogami, wyrażoną w warczących, pełnych skargi słowach niezgodę na rzeczywistość. Wszystko zmieniało się w nocy. Gdy zapadała ciemność.
Bóg zsyłał „chleb z nieba jak deszcz” (Wj 16,4).
Rankiem zdumiony i zaskoczony hojnością nieba Izrael pytał: „Co to jest?”.
Do nich należy królestwo
Jezus traktował dzieci bardzo poważnie. Gdy uczniowie szorstko zabraniali im podchodzenia do Mistrza, zareagował momentalnie: „Oburzył się i rzekł do nich: »Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże«” (Mk 10, 14). Dzieci oglądające rodziców grających w „Gilihuesine”, praktykowaną w alpejskim kurorcie Bettmeralp jedynie raz w roku.
Najmniejsi
Apostołowie proszą: „Dodaj nam wiary” (w innych tłumaczeniach „przymnóż”), a Jezus zdaje się odwracać ten kierunek: Nie tędy droga! Nie chodzi o dodawanie, przymnażanie.
Macie stać się tak mali jak...
„Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie:
»Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze«, a byłaby wam posłuszna” (Łk 17,6).
Odwróć się!
Synowie Zebedeusza byli bezwzględni. Gdy ich nie przyjęto, mieli jedno Rozwiązanie: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba I zniszczył ich?”. Nie bez powodu zostali nazwani Boanerges – Synami Gromu. Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich. (Łk 9,55) Jezus odwraca się. Gromi Synów Gromu. Odwraca nasze myślenie, zmieniając jego kierunek. Nawraca nas.
Sami swoi
Najtrudniej rozpoznać proroka w rodzinnym domu. Nieprzypadkowo przysłowie mówi, że najciemniej jest pod latarnią. Największe problemy z rozpoznaniem Mesjasza mieli ci, którzy znali Go od dziecka i mijali się z Nim na uliczkach Nazaretu. Z powątpiewaniem szemrali:
Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy?
Jakżeż może On teraz mówić: „Z nieba zstąpiłem”.
(J 6,42)
Ważniejsi niż ptaki
Czego można nauczyć się od ptaków? Jezus mówi:
„Przypatrzcie się ptakom podniebnym: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?”(Mt 6,26).
Zaufanie do Boga sprawia, że nie obciążają nas nadmiernie troski doczesne. Kto ufa Bożej opatrzności, ten poleci wyżej niż ptaki. Do nieba.
Najnowsze w serwisie
- By dostrzec Boga w Innym, nie potrzeba wiele
- Co znaczy słowo "półfuntek"?
- Zabrze. Profilaktyka nowotworów. Górnik włącza się w akcję "Gramy o zdrowie"
- Archidiecezja Katowicka. Spotkania abp. Przybylskiego z księżmi
- Ekspert rynku nieruchomości: nie dopłacajmy do mieszkań, ale postawmy na nogi gospodarkę
