107,6 FM
Wyszukano wyników: 2136
Patrząc z Jego perspektywy
Co działoby się w naszych parafiach, gdyby na oczach wiernych Bóg uzdrowił nagle kilka osób zdruzgotanych diagnozami lekarskimi? Radość, euforia, dziękczynienie... Tymczasem ewangelista zaznacza, że przebywający w Nazarecie Jezus… nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich (Mk 6,5).
Kilku uzdrowionych to… żaden cud?
Brama za zasłoną
Jezus wstąpił do nieba, a jednak z nami pozostał. „Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje” (Hbr 10,19-20). Odtąd niebo jest dla nas otwarte. Wchodzi się tam nie przez kosmiczne wrota, lecz przez Chrystusa. On jest bramą.
To nie oni!
Najłatwiej wskazać oskarżycielskim palcem na innych i w nich widzieć źródło problemu. Prawdziwe do bólu stwierdzenie Tomasza à Kempis: „Jaki kto jest wewnątrz, taki widzi świat zewnętrzny” pokazuje, że źródło problemu nie tkwi w pełnych zawirowań czasach czy chaosie postchrześcijańskiego świata, ale w nas samych. Jezus jest stanowczy:
Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym.
(Mk 7,14-15)
To, co dawne, minęło
Ostatnim słowem Starego Testamentu jest przekleństwo. „…abym nie poraził ziemi przekleństwem”. Ostatnim słowem Nowego Przymierza jest łaska („Łaska Pana Jezusa ze wszystkimi!”). „Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe” (2 Kor 5, 17) – woła zachwycony święty Paweł. Żyjemy w Nowym Przymierzu, zanurzeni w łasce, wolni od przekleństwa. Dzięki Krwi Baranka.
Rozlana miłość
Wyprowadzenie wody z twardej spieczonej słońcem skały było cudem. „Mojżesz uczynił tak na oczach starszyzny izraelskiej” – czytamy w Księdze Wyjścia. Paweł pisze o miłości rozlanej przez Ducha Świętego, a Jezus rozpoczynający dialog z Samarytanką od słów: „Daj mi pić” zapewnia:
Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki
(J 4,14).
Z tej śmierci życie tryska
Ten, który wyprowadza wodę z twardej skały, zamienia pustynię w pojezierze, potrafi wyprowadzić życie ze śmierci, błogosławieństwo z przekleństwa. Jest specjalistą od zmieniania zła w dobro.
Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach
(Ps 118,23).
Najmniejsi
Apostołowie proszą: „Dodaj nam wiary” (w innych tłumaczeniach „przymnóż”), a Jezus zdaje się odwracać ten kierunek: Nie tędy droga! Nie chodzi o dodawanie, przymnażanie.
Macie stać się tak mali jak...
„Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie:
»Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze«, a byłaby wam posłuszna” (Łk 17,6).
Najnowsze w serwisie
- Cieszyn. Konsultacje ws. programu bezpieczeństwa powodziowego zlewni Olzy
- Co znaczy słowo "żyniaczka"?
- Abp Andrzej Przybylski: nie bójcie się świadectwa, nie bójcie się swojej wiary wyznawać
- "Spotkanie z Ojcem Świętym. To było coś nieprawdopodobnego"
- Sosnowiec. Stacja kolejowa Sosnowiec Główny ma nowy peron
