107,6 FM
Wyszukano wyników: 2136
Bóg przychodzi w mroku
Bóg zawarł przymierze z Abrahamem w kompletnej ciemności. Gdy „słońce chyliło się ku zachodowi i nastał mrok nieprzenikniony”, a Abram, leżąc na ziemi… zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. (Rdz 5,12-13) Nawet jeśli jesteś w gęstym jak smoła mroku, Bóg tam przyjdzie.
Piotr, czyli siła i słabość
Kto ochroni Kościół przed złem? Niewykształcony rybak z kompleksami słyszy słowa Jezusa: „Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16,18). Chwilę potem usłyszy: „Zejdź mi z oczu, szatanie”. Nie ma tu sprzeczności. Chrystus posługuje się słabymi ludźmi. Przez nich dokonuje tego, czego nie potrafi żaden z tych ludzi.
Radość w cieniu krzyża
Zdjęcie – symbol. Dzieci bawiące się pod krzyżem. Wiara, nadzieja i radość wielkanocna to owoc krzyża Jezusa. Radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń (1 P 1,6) – wzywa św. Piotr. Radość wielkanocna mieszka tuż obok smutku z powodu naszych bolesnych doświadczeń, ale to radość zwycięża.
Ziarnko na szali
Przedziwne! Ten, przy którym cały świat jest jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co opadła na ziemię (Mdr 11,22), schodzi do naszego poziomu i staje się człowiekiem. Widząc Zacheusza, nie mówi: „Chcę przyjść do ciebie”, nie pyta nawet: „Czy mogę?”. Kieruje do niego słowa: „Dziś muszę się zatrzymać w twoim domu” (Łk 19,5). Jest zdeterminowany, by walczyć o nawrócenie grzesznika.
Wykupieni
Nie śpiewajmy: „i próżny dla nas Twej męki trud”. Krew Baranka zmyła nasze grzechy, jest argumentem zatrzymującym anioła śmierci. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa (Rz 5,15). Wyraz „pokrewieństwo” ma swe źródło w słowie „krew”. Jesteśmy krewnymi Tego, który przyjął nas do rodziny. Zapłacił za to swą krwią.
Nie wolno się zniechęcać
Co to zdjęcie ma wspólnego z dzisiejszą Ewangelią? Dialog Pana Jezusa z kobietą wydaje się szorstki, trudny. Poprzeczka jest jakby za wysoko ustawiona. A jednak kobieta kananejska nie rezygnuje, próbuje, prosi Jezusa wytrwale o zdrowie dla córki. „O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!” (Mt 15,28). – mówi w końcu Pan. Jej święty upór zostaje nagrodzony. Warto próbować wytrwale. A nie domagać się obniżenia poprzeczki.
Jeden dzień należy do Pana
Mieć więcej. Dla jednych znaczy to więcej sprzedać i więcej zarobić, dla drugich – więcej kupić i otoczyć się większą ilością dóbr. Trzeba więc więcej pracy. Mojej, twojej, ale zwłaszcza innych. A Bóg mówi: „Siódmy [dzień] jest szabatem Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani (…) żadne twoje zwierzę, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczęli (…)” (Pwt 5,14). Nie po to, by utrudnić ludziom życie, ale by przez jeden dzień, porzucając swoje zwykłe zajęcia, mogli zobaczyć, że jest w nim coś więcej niż monotonia pracy i troska o to, by więcej mieć.
Nieludzki Bóg?
„Nieludzki Bóg” – czytamy często w warczących internetowych komentarzach. To nieprawda.
Wcielony Bóg stał się ludzki do bólu. Przyszedł jako dziecko. Dobrowolnie ogołocił się z chwały.
Nakreślona przez Jezusa prorocza wizja nieba zapiera dech w piersiach. Powracający Pan
„przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał”.
Łk 12,37
