107,6 FM
Wyszukano wyników: 138
Ojciec Scalese: módlcie się za Afganistan!
„Opuścili nas wszyscy. Najgorszy los czeka kobiety i dziewczynki” – w tym dramatycznym tonie sytuację w Afganistanie opisuje Pashtana Zalmai Khan Durrani. Znajduje się ona obecnie w zdobytym przez talibów Kandaharze. Wskazuje na dramatyczną sytuację humanitarną Afgańczyków i rozpacz ludzi niemogących uwierzyć w tak szybką i radykalną zmianę sytuacji w ich ojczyźnie.
Troska wierzących to szacunek dla osoby
Wszyscy, którzy tu przechodzili, wszyscy, którzy przybywają ogarnięci rozpaczą i udręką, przypominają człowieka porzuconego na skraju drogi. A wy tutaj nie przeszliście z daleka, nie poszliście dalej - mówił Ojciec Święty odwiedzając szpital w Zimpeto. Mieści się w nim także prowadzony przez Wspólnotę Sant'Egidio Ośrodek Dream zajmujący się leczeniem osób chorych na AIDS.
15.03.2021 | Co to znaczy, że Chrystus trzeciego dnia zmartwychwstał?
"Trzeciego dnia zmartwychwstał" - to najważniejsze dla chrześcijan zdanie naszego wyznania wiary. Czy zmartwychwstanie Chrystusa to tylko bajka zrodzona w rozpaczy? Czy spojrzenie w stronę wieczności, z której dobiega wołanie, że i my zmartwychwstaniemy? A jeśli tak, to co z tą prawdą zrobić tu i teraz? M.in. o tym rozmawiamy z ks. Tomaszem Jaklewiczem.
Wszystko pod kontrolą!
Nie, świat nie wymknął się spod Jego kontroli. „Oto nie zdrzemnie się ani nie zaśnie Ten,
który czuwa nad Izraelem”. Nie ma sytuacji, która byłaby poza zasięgiem Jego wzroku.
On jednym słowem jest w stanie uspokoić twe wzburzenie, rozpacz, gniew.
Rzekł do jeziora: „Milcz, ucisz się!”.
Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza (Mt 4,39).
Kard. Sarah: Prawdziwe ubóstwo to brak Boga
Człowiekiem prawdziwie ubogim nie jest ten, kto nie ma dóbr materialnych, pożywienia i odzienia, lecz człowiek, któremu brakuje Boga. Bez Boga człowiek popada w tak wielką nędzę, że całe jego życie zmierza ku przepaści rozpaczy – powiedział kard. Robert Sarah. Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przewodniczył uroczystościom ku czci św. Augustyna, które miały miejsce przy jego grobie w Pawii, w północnych Włoszech.
W każdym położeniu dziękujcie
Są takie zdjęcia, które pokazują zwyczajne życie. Św. Paweł wzywa: „Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” (1 Tes 5,16-18). Gdy patrzymy na to dziecko i jego babcię, wydaje się, że ich położenie nie jest najlepsze. A jednak nie czuje się rozpaczy, lecz jakiś rodzaj nadziei. Adwent to właśnie czas nadziei.
O. Lombardi: dla Benedykta XVI prawda zawsze na pierwszym miejscu
Papież Senior dał nam świadectwo i pomoc, abyśmy spojrzeli w prawdzie, obiektywnie, szczerze i spokojnie na naszą sytuację i przyszłość – mówi o. Federico Lombardi, przewodniczący watykańskiej Fundacji Ratzingera. Odnosząc się do ogłoszonego wczoraj listu, podkreśla, że obok oczywistego wymiaru pokutnego, współudziału w cierpieniach ofiar, jest on również zachętą do zachowania nadziei. Pomimo upokorzeń i cierpienia nie wolno ulegać rozpaczy. Trzeba zachować ufność w Panu – mówi o. Lombardi.
Oczekiwanie pośród zmagań
Pożar potrafi zniszczyć w kilka minut życiowy dorobek nawet całych pokoleń, może też odebrać ludziom życie. W obliczu takich gwałtownych, niszczących zdarzeń człowieka może dopaść zwątpienie, rozpacz. Jesteśmy tak łatwopalni. Paweł pisze: „cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić” (Rz 8,18).
I tłumaczy, że teraźniejsze cierpienia wyzwalają tęsknotę za wyzwoleniem, za trwałym ratunkiem. Nadzieja pośród zniszczenia ma często postać wzdychania do Boga: „ratuj, zbaw, ocal”. W Tobie nadzieja.
Kard. Dziwisz o zamachu na Jana Pawła II: Serce pękało z bólu
- Te chwile wyryły się w moim sercu, mam je wciąż przed oczami, jakby to wydarzyło się wczoraj. Wciąż widzę, jak papież pochyla się, by wziąć na ręce i pobłogosławić małą dziewczynkę. Wciąż słyszę strzały i furkot setek gołębi, które przestraszone poderwały się do lotu. I krzyk rozpaczy tysięcy ludzi. Jan Paweł II został trafiony w brzuch, prawy łokieć i palec wskazujący lewej ręki. Osunął się w moje ramiona. Bardzo cierpiał – wspomina kard. Stanisław Dziwisz, były jego sekretarz osobisty.
