Leon XIV o nowych świętych: nie bohaterowie idei, a autentyczni ludzie

Niech ich wstawiennictwo wspiera nas w próbach, a ich przykład niech będzie dla nas inspiracją we wspólnym powołaniu do świętości. Będąc pielgrzymami zmierzającymi do tego celu, módlmy się bez znużenia, trwając w tym, czego się nauczyliśmy i w co głęboko wierzymy. Wiara na ziemi podtrzymuje w ten sposób nadzieję nieba” - wskazał Papież.

Nowi święci – jak określił ich Leon XIV – to „wierni przyjaciele Chrystusa”: bp Ignazio Choukrallah Maloyan i katechista Peter To Rot – męczennicy ze względu na swoją wiarę; s. Maria Troncatti – ewangelizatorka i misjonarka; Vincenza Maria Poloni i s. Carmen Rendiles Martinez – charyzmatyczne założycielki; Bartolo Longo i José Gregorio Hernández Cisneros – osoby z sercami żarliwymi pobożnością i dobroczynnością.

„Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”

Pytanie postawione w dzisiejszej Ewangelii wskazują na to, co jest najcenniejsze „w oczach Pana” – wiarę. Jest to więź miłości między Bogiem a człowiekiem. Papież wskazując na siedmioro nowych świętych wskazał, że są to świadkowie, ci „którzy dzięki łasce Bożej podtrzymywali płonącą pochodnię wiary, a nawet sami stali się pochodniami zdolnymi do szerzenia światła Chrystusa”.

Papież dodał, że wiara przewyższa wielkie dobra materialne, kulturowe, naukowe oraz artystyczne. Nie dzieje się tak dlatego, że są godne pogardy; lecz wynika to z tego, iż bez wiary tracą sens. „Relacja z Bogiem ma największe znaczenie, ponieważ On stworzył wszystko z niczego na początku czasów i ocala od nicości wszystko, co przemija w czasie. Ziemia bez wiary byłaby zamieszkana przez dzieci żyjące bez Ojca, czyli przez stworzenia pozbawione zbawienia” - powiedział Leon XIV.

Jezus pyta o wiarę

Gdyby zabrakło wiary – zaznaczył Ojciec Święty – w „naszych sercach nie byłoby już nadziei; wolność wszystkich zostałaby pokonana przez śmierć; nasze pragnienie życia pogrążyłoby się w nicości. Bez wiary w Boga nie możemy mieć nadziei na zbawienie”. Pytanie, które stawia Pan Jezus może budzić niepokój, ale tylko wtedy, gdy zapominamy, że to Zbawiciel je wypowiada. Jego słowa są zawsze Ewangelią – „radosną zapowiedzią zbawienia”.

Nie ustawajmy w modlitwie!

Takie wezwanie skierował do wiernych Papież. „Podobnie jak oddech podtrzymuje życie ciała, tak też modlitwa podtrzymuje życie duszy: wiara wyraża się bowiem w modlitwie, a autentyczna modlitwa żyje wiarą” - wskazał Leon XIV.

Dzisiejsza Ewangelia stawia nas wobec pytania o wiarę w to, że „Bóg jest sprawiedliwym sędzią wobec wszystkich” oraz, iż „Ojciec zawsze pragnie naszego dobra i zbawienia każdej osoby”. Wobec tego pojawiają się dwie pokusy: pierwsza wynikająca ze zgorszenia złem, która prowadzi do myślenia, że Bóg nie wysłuchuje płaczu uciśnionych i nie lituje się nad cierpieniem niewinnych”; druga to żądanie, „aby Bóg postępował tak, jak my tego chcemy”.

Od tych duchowych zagrożeń uwalnia nas Pan Jezus – „doskonały świadek synowskiej ufności”. On jako „Syn powierza się Ojcu”, a podczas swej Męki modli się słowami: „Ojcze, niech się stanie Twoja wola” (por. Łk 22, 42).

„Panie, gdzie jesteś?”

Nasze wołanie staje się błaganiem w modlitwie; „uznajemy, że Bóg jest tam, gdzie cierpi niewinny”. Leon XIV zaznaczył: „Krzyż Chrystusa objawia sprawiedliwość Boga. A sprawiedliwość Boga to przebaczenie: On widzi zło i je odkupia, biorąc je na siebie. Kiedy jesteśmy ukrzyżowani cierpieniem i przemocą, nienawiścią i wojną, Chrystus już tam jest, na krzyżu za nas i wraz z nami”.

„Nie ma płaczu, którego Bóg by nie pocieszył; nie ma łzy, która byłaby daleka od Jego serca. Pan nas wysłuchuje, bierze nas w ramiona takimi, jakimi jesteśmy, aby przemienić nas na swoje podobieństwo. Kto natomiast odrzuca miłosierdzie Boże, pozostaje niezdolny do miłosierdzia wobec bliźniego. Kto nie przyjmuje pokoju jako daru, nie będzie umiał obdarzać pokojem” - wskazał Ojciec Święty.

Pytania Jezusa

Ojciec Święty wskazał, że słowa Zbawiciela to „stanowcze wezwanie do nadziei i działania”. Dzięki wierze podtrzymywane jest nasze „zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości, właśnie dlatego, że wierzymy, iż Bóg zbawia świat przez miłość, wyzwalając nas od fatalizmu”.  Pokorny Pan Jezus wzywa „tyranów” do nawrócenia; jest sprawiedliwym, który nas czyni sprawiedliwymi – czego dowodem są nowi święci.