107,6 FM
Wyszukano wyników: 2136
Podnosi poniżonych
Chroni tych, których inni omijają szerokim łukiem. Zwraca swój wzrok na pomijanych, odpychanych, niezauważanych. Na kartach Biblii daje się poznać jako obrońca cudzoziemców, sierot i wdów.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych, Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę, lecz występnych kieruje na bezdroża.
Ps 146,8-9
Król królów przybywa na obłokach
Prorok Daniel ujrzał w swych wizjach Króla królów i Pana panów. Opisał też Jego nadchodzące królestwo:
„Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki” (Dn 7,13).
Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Nie ma końca. Jest naszą ojczyzną. Ziemia – jak przypominał
św. Augustyn – jest jedynie okrętem, na którym do niej zmierzamy.
Blisko, coraz bliżej
Jest bliżej o te kilka sekund, w czasie których przeczytałeś to zdanie. Nie spóźnia się. Zapowiedział, że „przyjdzie niebawem”, a ponieważ dla Niego tysiąc lat jest jak jeden dzień, i odwrotnie, z Bożej perspektywy minęły dopiero… dwa dni. „Noc się posunęła, a przybliżył się dzień” (Rz 13,11) – przypomina Paweł mieszkańcom Wiecznego Miasta.
Będą patrzeć na Tego, którego przebili
Stojący pod krzyżem, widząc zakrwawione ciało rozpiętego między ziemią a niebem Jezusa, musieli przypomnieć sobie wstrząsające proroctwo Zachariasza: Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym Za 12,10-11. Za wielką cenę zostaliśmy wykupieni.
Rozczarowani
Zmęczeni życiem, rozczarowani sobą, innymi i Bogiem, bez perspektyw, nadziei, z samotnością i smutkiem w sercu… Te stany nie są nam obce. W człowieku na zdjęciu można jakoś wyczytać poczucie smutnej rezygnacji. Podobnie musieli wyglądać dwaj wędrowcy do Emaus, gdy mówili Jezusowi o Jezusie: A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela .
(Łk 24,21) Pan ich nie zostawił, był z nimi. Dostrzegli to dopiero, gdy ich serce zapaliło się wiarą.
Kto jest moim bliźnim?
Kiedy w mediach podaje się liczbę ofiar jakiejś tragedii, gubi się pojedynczy człowiek i jego dramat. Faryzeusz z dzisiejszej Ewangelii, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: „A kto jest moim bliźnim?” (Łk 10,29). Nieraz wystarczy spojrzeć w oczy człowiekowi, zobaczyć w nich łzy. I wtedy już nie trzeba pytać jak faryzeusz, wszystko jest jasne.
wołanie o pasterza
Modlitwy pod Ścianą Płaczu zawsze wywołują emocje. Ktokolwiek był w tym miejscu, wie, o czym mowa. Wszyscy mamy swoje „mury płaczu”, przy których szukamy ukojenia, nie radząc sobie z życiem. Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza (Mt 9,36).
Nie da się żyć bez pasterza, bez Prawdy i Miłości, bez Boga. Jezus o tym wie. Przychodzi jako pasterz, posyła pasterzy.
Morze światła
Pastuszkowie, którzy Ją ujrzeli w 1917 roku w kamienistej dolinie Cova da Iria, wspominali zachwyceni, że miała suknię utkaną ze światła.
Światło jest atrybutem nieba. „Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu” – czytamy w Apokalipsie. „Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą – Baranek” – prorokował św. Jan (Ap 21,23).
Bóg albo nic
Dawni poganie, czcząc w Stonehenge moc Słońca, byli bliżej Boga niż współcześni neopoganie, urządzający w tym samym miejscu pijackie happeningi. Święty Paweł pisze: „Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie” (Rz 6, 11).Dla kogo chcą żyć współcześni Europejczycy? Dla boga-Słońce? Czymkolwiek są ich bogowie, z pewnością nie wymagają od nich umierania dla grzechu.
