Oto „ot”

Czytany dziś fragment orędzia proroka Izajasza należy bez wątpienia do najbardziej znanych tekstów Starego Testamentu: „Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”.

Ta zapowiedź padła w wyjątkowych okolicznościach. W 735 r. przed Chr. na tron w Jerozolimie wstąpił Achaz. W sąsiednim Królestwie Izraela władzę sprawował uzurpator Pekach, który razem z Recinem, królem Aramu, chciał wykorzystać fakt, że Tiglat-Pileser III, władca potężnej Asyrii, zajęty był problemami na wschodnich granicach swego imperium. Pekach i Recin postanowili zbudować antyasyryjską koalicję. Zaprosili do niej Achaza, a gdy ten odmówił, napadli na jego królestwo. Te walki przeszły do biblijnych dziejów pod nazwą wojny syro-efraimskiej.

I to właśnie wtedy przed Achazem stanął Izajasz. Starał się przekonać króla, że Aram i Izrael są „niedopałkami dymiących głowni”. Wolność może przynieść jedynie trwanie przy Panu Bogu. Ale król wahał się i na tę wątpliwość prorok odpowiedział zdumiewającą propozycją: „Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego”. Mimo tej propozycji Achaz odmówił, argumentując, że „nie będzie wystawiał Pana na próbę”. Intencja szlachetna, ale zdaje się, że u jej podłoża stanęła nie tyle głęboka wiara, ile chęć zdania się jedynie na ludzkie siły.

Wobec oporu króla Izajasz zapowiada, że Pan i tak da znak. W tekście hebrajskim pojawia się rzeczownik ot. W Starym Testamencie oznacza on wyjątkowe cudowne wydarzenie, dokonane przez Pana Boga na potwierdzenie Jego słów. Takim ot w Księdze Wyjścia jest włożenie ręki przez Mojżesza pod ubranie i wyciągnięcie jej pokrytej trądem, i ponowne włożenie, by pokazać ją Egipcjanom na powrót zdrową.

Ot nie musi dziać się w bezpośredniej bliskości czasowej ze słowami Pana. I tak jest w Izajaszowej zapowiedzi znaku. Historia pokazała, że ludzkie zabiegi, na których chciał polegać Achaz, zawodzą. Rację ma Pan Bóg. A potwierdzeniem Jego słów stał się znak – oto Panna poczęła i porodziła Syna, Emmanuela, Boga z nami. Wątpliwości co do spełnienia się słów starej zapowiedzi proroka Izajasza w narodzinach Jezusa Chrystusa nie miał ewangelista Mateusz. Przywołał je w opisie Bożego narodzenia. •